Festival bunjevačkog narodnog stvaralaštva koji se održava dvadest prvi put po redu, svečano je otvoren u ponediljak, 5. septembra, u Galeriji Otvorenog univerziteta u Subatici u organizaciji KUD–a Bunjevka.
Kulturno umitničko društvo „Bunjevka“ je osnovano još daleke 1996. godine da bi 1998. godine tad u Tavankutu, pokrenilo Festival bunjevačkog narodnog stvaralaštva koji je ove godine doživio svoje dvadeset prvo izdanje.
Za prvo veče otvaranja festivala je priređena prva samostalna izložba slika pod nazivom „Vrata Sunca“ ambijentalna arhitektura bunjevački salaša Mije Mandića koji je kroz svoj dugogodšnji rad ko arhitekta prikazo svoje radove tj. idejne nacrte ko i slike u ulju na temu bunjevački salaša.
Biografija:
Mijo Mandić je unuk Mije Mandića starijeg rođen je 5. aprila 1949. godine u Subatici. Otac i dida su mu bili posvećeni prosvećivanju svoga roda, što je bitno uticalo na motiv istraživanja porikla Bunjevaca, a ovo dilo je rezultat dugogodišnjeg proučavanja literature i istraživanja na terenu di su boravili i sad žive Bunjevci. Još je prosvetitelj biskup Ivan Antunović istako važnost većeg stepena sticanja znanja koja su potribna istraživačima koji žele da rasvitle poriklo svog naroda.
Knjiga pod nazivom „Buni, Bunievci, Bunjevci” izdata je 2009. godine u izdanju Bunjevačke matice di je Mijo Mandić, mlađi građu za ovu knjigu koristio kroz terensko istraživanja 1984. godine u Senju sa Rikardom Pavelićom di su zajedno obišli Senjski muzej di je naročito bilo zanimljivo ODELJENJE ZA BUNJEVCE.
Takođe u ovom terenskom istraživanju positio je MUZEJ U KRMPOTAMA ko i naselje VRATNIK, koje je ranije podpadalo ličkom okrugu, čiji je centar bio Gospić, a sad je to granično naselje Bunjevaca na putu prema Brinju.
Obišo je i naselja di su tad živili Bunjevci: Krmpote, Drinak, Debeli Brig, Bačići, Vukelići, Krmpotska Luka, Klenovica, Smokvica, Žrnovica to bi ustvari bile bunjevačke luke i Krivi Put.
Mijo Mandić je bio i član BUNJEVAČKOG KOLA 1988. godine i to u istraživačkoj sekciji koju je tad vodio Marko Peić.
Godine 2003. bio je član prvog saziva BUNJEVAČKOG NACIONALNOG SAVITA, di je učestvovo u timu stvaranja grba i zastave Bunjevaca. A prija tog 1992. godine bio je savitnik u osnivanju BUNJEVAČKO-ŠOKAČKE STRANKE i BUNJEVAČKOG KULTURNOG CENTRA, iste godine izdata je brošura pod nazivom „Bunjevci” čiji je autor teksta. Član je BUNJEVAČKE MATICE od njenog reosnivanja 1995. godine di je bio i glavni i odgovorni urednik dvomisečnika za nauku, kulturu i stvaralaštvo „RIČ BUNJEVAČKE MATICE” od 2006-2010. godine.
Po scenariju i režiji Mije Mandića urađen je film „SVADBENI OBIČAJI BAČKI BUNJEVACA” koji je premijerno izveden posli dvadest godina čekanja prošle godine. Učesnici u ovom etno filmu su bili članovi KUD „Aleksandrovo” iz Subatice nuz podršku UK „Centra za kulturu Bunjevaca”.
Mandić je od osnivanja pa sve do sad član glavnog odbora Bunjevačke matice, a trenutno je i pridsidnik istorijskog odbora. Kontinuirano piše članke za dvomisečnik za nauku, kulturu i stvaralaštvo „RIČ BUNJEVAČKE MATICE” i to iz oblasti istorije i običaja vezani za Bunjevce. Od početka pokretanja Bunjevačkog kalendara od 1994. prisutan je sa svojim prilozima iz oblasti istorije, folklorne arhitekture i sl.
U okviru Inženjerske komore Srbije priredio je tribinu iz oblasti organske tj. ambijentalne arhitekture. Godine 1995. je osnovo privatno preduzeće za projektovanje „ARH VEDA”. Kroz ovu firmu čiji je bio osnivač urađeno je nikoliko projekata koji su prošli kroz građevinsku dozvolu, i to tipa rezidencijalni vila, farmi u stilu ambijentalne arhitekture. Bio je i idejni projektant enterijera Bunjevačke matice koja i danas krasi korzo naše lipe varoši Subatice.
VIDEO PRILOG: BMC
